وقتی پیغمبر آن خطبه غرّاء را راجع به ماه رمضان خواند، یک مرتبه یک نفر از جا برخاست. آن که بود؟ آن کسی بود که گفتنی نیست که بود! چه کرد! به کجا رسید!

آن یک نفری که از جا برخاست و در مقابل پیغمبر (ص) در چنین وقتی حرف زد که بود؟ امیرالمؤمنین (ع). از جابرخاست. گفت: یا رسول الله! افضل اعمال در ماه رمضان چیست؟ پیغمبر (ص) جواب داد، اما چه جوابی!

خوب اینها را فکر کنید. خاتم النبیین (ص)، عصاره‌ی عالم هستی است. یعنی اگر تمام عالم به کمال برسد،  مرتبه‌ی نبوت می‌شود. اگر مرتبه‌ی نبوت به کمال برسد،  مرتبه رسالت می‌شود. اگر مرتبه‌ی رسالت به کمال برسد، صاحب کتاب می‌شود. اگر صاحب کتاب به کمال برسد، اولوا العزم می‌شود. بعد تازه به آنجا که رسید اگر می‌شود عصاره، خاتم می‌شود. (مَا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکُمْ وَلَکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ). این کلام خداست. پیغمبر خاتم (ص) کسی است که خدا در قرآن با او وقتی حرف می‌زند، می‌فرماید: «لعمرک»؛ به جان تو قسم! شبی که او را به معراج برده، برای آن سیر، خدا خودش را تسبیح کرده. این است پیغمبر خاتم (ص).

(سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى). امیرالمؤمنین (ع) در مقابل چنین کسی برخاست و گفت: یا رسول الله، افضل اعمال در ماه رمضان چیست؟ فرمود: «الورع من محارم الله»؛ ورع از آنچه که خدا حرام کرده. افضل اعمال این است: شکم از لقمه حرام، چشم از نگاه به بیگانگان باز داشته شود. ورع از محرمات افضل اعمال ماه رمضان است.